woensdag 4-6


en dan komt in de verte al de Dobratsch in zicht dat is de huisberg van camping Alpenfreude
vier jaar zijn we hier niet geweest maar het voelt gewoon weer als een beetje thuiskomen
en dan komen ook ineens weer die stomme waterlanders, voor het eerst hier zonder Osi, meisje wat missen we je.........



de camping oprijden en het gevoel hebben of je niet weg bent geweest!
bij aankomst eerst koffie gehad en op het terras gezellig bij zitten kletsen met Jan-Willem en Louise



camper op zijn plek en eerst even bijkomen van toch wel een lange dag rijden
en de meiden keuren ondertussen de camping ook goed

donderdag 5-6


vannacht regen gehad en de Dobratsch ligt met zijn kop in de wolken en in de dikke mist boven wandelen willen we niet
die wandeling stellen we dus nog maar even uit



wandeling van een uurtje gemaakt en dan gaat vrouwtje vast onze site weer bijwerken, heeft ze thuis niet ze veel te doen
en dan zitten wij er natuurlijk met ons neus bij tis immers onze site dus opletten of ze geen onzin erop zwamt

vrijdag 6-6


vandaag is het gelukkig weer mooi weer, rugzakken ingepakt en de Nassfeld Pass opgereden en boven parkeren we de camper
daar boven is de Gartnerkofel en daar willen we naar toe wandelen




als we nog geen kwartiertje lopen komen we al sneeuw tegen
en als vrouwtje zegt rustig doen omdat het hier afloopt nou dan doen we dat braaf, haha gewoon snuffelen of we alle dagen sneeuw zien



de Madritsch aan de overkant even inzoomen en zoveel sneeuw hebben we daar ook nog nooit gezien!



hoe hoger we komen hoe meer sneeuw en of we de top kunnen bereiken gaan we al over twijfelen, maar we gaan verder



maar sneeuw of niet ook hier is het lente



het gemarkeerde pad niet verlaten, oké maar laat daar nou bijna de hele weg de meeste sneeuw liggen



kom maar vrouwtje nog een klein stukje dan houd de glibbersneeuw weer op
haha ik weet zeker dat ik nooit op wintersport wil, het idee alleen al dat je dit op ski's moet doen!!



er loopt al een voetstappen spoor dus als er eerder mensen gelopen hebben kunnen wij het ook
en trots op de meiden die stapje voor stapje meelopen, het lijkt zo vlak maar loopt O zo stijl af hier!



na een uur klimmen even lekker uitrusten, effe geen sneeuw en genieten van het zonnetje
hoog in de bergen verbrand je snel!!! dus voor het wandelen smeerde het vrouwtje beschermingsfactor 20 op ons neus
haha alleen hun eigen nek vergaten ze en die nekken zijn rood geworden, gelukkig zorgen ze voor ons beter dan voor zichzelf



ik hoef niet zonnen ik sloop liever een stokkie
 


daar loopt het pad en we hebben dus al een omweg moeten maken omdat daar niet te lopen is, we zouden er naar rechts moeten




die kant op dus, maar dat is gewoon niet te doen, klimmen is leuk maar moet wel verantwoord blijven
na ruim anderhalf uur klimmen ziet het er dus naar uit dat we de de top niet gaan halen, je kan hier nog gewoon je ski's onderbinden!



als we toch al zo hoog gekomen zijn dan nog maar een stukje de verkeerde kant omhoog wat wel kan



haha we hebben hier best wel een schutkleur, we zitten met vrouwtje onderaan de foto in het midden
baasje is alleen nog een stukje verder geklommen, dat vond hij te stijl voor ons en vrouwtje durfde sowieso niet verder



en hier houd het ook voor de baas op



op goed een kwartier na de top van de Gartnerkofel niet bereikt maar evengoed een prachtige wandeling!
en dan rustig aan weer naar beneden, voor Femie en mij onze eerste echte bergbeklimming en dan nog met veel sneeuw ook
we deden het heel netjes en baas en vrouwtje vinden ons toppers en zijn apetrots op ons!!!!!



na ruim 4 uur klimmen en dalen ben ik heus nog niet moe hoor,
de rest van de middag kan ik nog heel goed de boel in de gaten houden op de camping

zaterdag 7-6



na een dag stevig wandelen doen we de dag erna altijd rustig aan maar dit is wel héél rustig, vrouwtje houd wasdag
het is 29 graden dus veels te warm om te wandelen, alleen een ochtendloopje en avondloopje van alle twee een uurtje
nou ja en tussen door natuurlijk af en toe even de camping af om onze blaas te legen dat wel


zondag 8-6


vandaag 30 graden maar 2 dagen op ons kont zitten en ziteelt kweken zijn we niet goed in
we rijden de Windische Höhe over richting de oost oever van de Weissensee, bij de Weissensee kunnen we het water niet in
maar er vlakbij is een waterval en daar mogen we lekker spelen, kom baas effe doorlopen ja



het is hier niet diep maar lekker om voetjes te koelen, zullen we stokken zoeken zus



hihi als echte waterrat durf ik dan ook best me snuit erin te stoppen omdat ik die stok die daar ligt perse wil hebbe
vrouwtje is alleen zo stom dat ze de kleine camera mee had en effe teruglopen naar de camper had ze geen zijn in



tss ik ben ook stoer hoor, me neus erin en ik durf te snorkelen en geloof me dat water is me een potje koud



na een poosje spelen bij de waterval gaan ze koffiedrinken en wij hebben het koel genoeg, blijven lekker in het zonnetje



dan rijden we een klein stukje terug en weten ze nog een leuk wandelingetje voor ons langs een beekje
en vrouwtje zegt dat we al aardig op steenbokken of berggeiten gaan lijken zo makkelijk als we lopen en ons weg vinden



kom Femie als we daar een stukje doorlopen is er meer water zie ik



jaaa gaaf dat zag je goed Sanja!



zie ik daar een blaadje drijven en kan ik er net niet bij, grrr stomme lijn waar ik aan vast mot zitten
 



de stroming is daar sterker en tis dieper en ze willen me nog lang niet kwijt, dus dan maar dag blaadje
en te lang in dat ijskoude water mag ook niet, eigenlijk mag ik ook weer niet veel hè



hee vrouwtje is bammetjes aan het maken dus wil je die zweetstappers die je uittrekt effe ergens anders zetten



na weer even spelen in het water lusten we best wel wat



en voor we gaan slapen natuurlijk altijd nog even een avondloopje, tegenover de camping het weggetje stijl omhoog




dan het pad op naar "ons" bankje
daar genoten we jaren geleden ook al van het uitzicht toen met Ceasar en later met Elmo en Osi



tja en hier gaan ze dan even zitten en genieten van het uitzicht
dan snoeien wij hier de boel ondertussen wel dat Oostenrijkse gras smaakt heerlijk



uitzicht op het Gailtal en de Karawanken



en de andere kant op uitzicht op de camping



en terwijl hunnie dom huisjes en bergen in de verte kijken zien wij een hertje lopen daar op het pad
maar als de baas het ziet en zegt is die mooi alweer wandelen als ze hem op de foto wil zetten

maandag 9-6



mooi weer in de vakantie is leuk maar nu is het 34 graden en dat hoeft van ons helemaal niet, weer niet echt wandelen
maar weer op de camping hangen, haha voordeel is wel dat we dan ijsjes eten, schiet op vrouwtje eet die chocolade eraf



chocolade mogen we niet maar als die er af is delen we de rest eerlijk met ons drietjes, om de beurt een likje



en ik doe dat heel netjes



maar die kleine hebberige puber neemt grote happen, das niet eerlijk!!!!!



tja en dan de rest van de dag maar hangen in de schaduw en wachten op ons avondrondje


dinsdag 10-6


zo vandaag laten we ons niet meer kisten door de hitte, we zijn om 6 uur opgestaan, waren we het eerst effe niet mee eens
maar na een uurtje rijden via Hermagor de pass over het Drautal in en daar gaan we de Geisslochklamm lopen
haha bruggetjes van planken die wandelen we thuis ook dus niks nieuws, alleen het slootje stroomt hier wat harder



en over stenen klimmen zijn we inmiddels al heel vaardig in



alleen had degene die de bruggetjes gemaakt heeft er wel een knapper trappetje naar toe kunnen maken vinden we
de klamm liepen ze vroeger ook met Elmo en Oos maar voor ons is dat trappetje moeilijker klimmen, en geen kontje geven hè



en die bruggies wiebelen aardig hahaha zullen we stiekem verklappen dat ons vrouwtje dat niet prettig vind



kom maar hoor vrouwtje als ie ons houd kun jij er ook over



nieuwe plankjes naar de brug toe, ze houden de klamm hier netjes bij



en ook als het hoger word en er halverwege een opstapje in zit doen we alsof we hier dagelijks lopen
en weer krijgen we te horen dat we het superknap doen, best leuk de hele vakantie horen dat we knap zijn



de klamm loopt dood en als we boven zijn gaat de rugzak open en dan.....komt er altijd wel wat lekkers voor ons uit!



rusten wij hier even uit en baasje klimt nog een stukje die speelt graag zijn sterrenbeeld steenbok na



na een rustpauze pompiedompiedom dezelfde weg weer naar beneden, volg ons maar we weten nu de weg



tja en 3 keer raden dan gaat ze eerst weer koffie zetten



het voordeel van dat koffiedrinken is dat wij dan ook wat lekkers krijgen als beloning voor weer een stoere wandeling


woensdag 11-6


gisteren zijn we om 6 uur ons mandje uit gegaan en nu is het wéér 6 uur en ligt die gek te fluisteren, Sanja wakker worden,
nou mooi dat ik net doe of ik gek ben, ik hou van wandelen maar het kan ook te erg



stom mens doe dat dekbed dicht ik wil slaaaapen!!!!!
waarom hebben wij het getroffen dat we bij van die mafketels wonen die om 6 uur opstaan als het mooi weer is??????



maar het is onze laatste dag hier en baas en vrouwtje willen persé nog de Dobratsch op lopen, dus rugzakken vullen
na het ontbijt rijden we via Bad Bleiberg, hier kun je ook naar boven lopen maar dat lukt niet met hoogtevrees, naar Villach
en aan deze kant bij Bad Bleiberg ligt ook nog erg veel sneeuw dus dat is waarschijnlijk sowieso niet te lopen nu
 



dan rijden we de Villacher Alpenstrasse op en vanaf de bovenste parkeerplaats lopen we hem
haha en dan denken we als we vertrekken wat een ophef maken die 2 beners zo te zien ist een bergje van niks, ben je zo boven



dit is de makkelijkste weg zeggen ze, Oké het pad is breed dus voor vrouwtje met haar hoogtevrees het makkelijkst
maar ruim anderhalf uur zo omhoog klimmen, of we dat makkelijk willen noemen, haha en topje wat we zagen was de bovenkant niet
maar vrouwtje zegt Mo en Oos hebben het ook gelopen dus jullie kunnen het ook



en natuurlijk kunnen we het, als je op de Gartner hebt gelopen in de sneeuw is dit een eitje vind ik
haha en vrouwtje staat te sissen laat haar niet te dicht bij de rand, nou ik heb geen hoogtevrees hoor



ook hier weer sneeuw en hoeven we ons flessenwater niet te drinken



daar boven is het stationnetje tot waar vroeger de kabelbaan liep maar die is er al lang niet meer
die ging tot halverwege dus het eerste stuk klimmen hebben we gehad en het pad is nu veel beter te lopen
het lag altijd vol met losse dikke stukken rotssteen die af en toe weggleden onder je voeten, nu ligt er voor het grootste deel gruis



wauw gaaf hier je kan heel ver kijken, ineens vinden we het niet erg meer dat we vroeg op moesten staan



verder naar boven nog meer sneeuw, maar gelukkig zijn de paden hier wel schoon



en dan nog veel meer haha één voordeel tussen sneeuwwallen doorlopen zie je geen diepte das voor ons vrouwtje lekker
in 2001 liepen we hier ook in juni en lag er net zoveel sneeuw, alleen toen veel kouder, klappertanden in ons jas



dan komt de mast in zicht en uit ervaring weten we dat het dan nog een half uurtje lopen is



gentiaantjes die moeten ook even op de foto die groeien hoog en door alle sneeuw hebben we er nog niet veel gezien



na even pauze beginnen we aan het laatste stuk



vanaf de camping lijkt die mast zo'n klein stokje



en als we boven komen kunnen we wel janken!!!! hier stond ooit een mooie grote gezellige almhut
in 2001 toen het heel koud was zaten we daar bij de open haard met koffie en warme apfelstruddel
weg heerlijke traditionele gezelligheid...............



en als je nog wat hoger ben ziet het foeilelijke gebouw er helemaal niet meer uit, hoe verpruts je de schoonheid......!!



vlug die lelijke vreetschuur de rug toekeren en doorlopen naar het kruis
het paadje erheen is best breed genoeg maar wel met aan beide kanten een diepe afgrond, niet goed te zien op de foto,
wij lopen er over heen alsof we thuis op straat lopen, maar ons vrouwtje is er nog nooit over geweest



dan zoomt vrouwtje de camera even in, om die bult heen is het een smallere richel naar rechts die je moet lopen



en dan overwint ons vrouwtje al haar hoogtevrees en volgt ons!
voor de derde keer de Dobratsch opgelopen en voor het eerst het lef het laatste stukje naar het kruis te lopen!!!
de hele vakantie is ze aldoor trots op ons en nu zijn wij en baasje supertrots op haar!!!!



en dan op mijn gat zitten bij het kruis en als ik stevig zit geen last van hoogtevrees en genieten van het uitzicht!
trots op mezelf ben ik nooit vind ik nergens voor nodig maar vandaag even wel, eindelijk is het me gelukt hier te komen!!!
drie keer de Dobratsch op is ook wel genoeg en daarom mezelf vanmorgen al streng toegesproken dat ik nu naar het topje moest



na even bij het kruis zitten gaan we daar weer weg en baasje gaat voorop met ons over die richel
de diepte aan weerskanten is hier beter te zien



de baas gaat in zijn eentje met de camera nog weer even terug en het padje af naar het kapelletje toe



daar bij het kapelletje kun je ook naar boven en beneden vanaf Nötsch, maar ook niet geschikt voor ons en het vrouwtje



het kerkje past niet helemaal op de foto maar verder naar achteren stappen kan niet anders rolt baasje diep omlaag




vanaf het kapelletje camping Alpenfreude inzoomen en bij de pijl is ons plekje



en ondertussen zitten wij met vrouwtje op een breder stukje, genieten van het uizicht en wachten tot baasje terug komt
hij heeft de camera mee en deze foto heeft vrouwtje met haar telefoon gemaakt, maakt best mooie foto's dat malle ding



jaaaaa gelukkig we zien hem in de verte weer aankomen!!



dan blijven we een uurtje boven zitten, hier hebben we de hele klim voor gedaan om te genieten van het geweldige uitzicht!!



het is pas 11 uur maar eten onze broodjes vast op, als je om 6 uur opstaat heb je dan best trek
en die grote zwarte vogels zijn brutaal ze vliegen vlak langs je heen als je zit te eten



en kleine Femie houden we strak aan de lijn al is ze superbraaf, met 18 maanden oud toch nog een puber
en die vogels vind ik heel interessant haha maar ben heus niet zo stom om ze achterna te rennen hoor



en dan na een uurtje genieten weer terug naar beneden, het is hier inmiddels ook al rond de 20 gr. en beneden al veel warmer
dus voor het vanmiddag echt heet word willen we weer beneden zijn



de terugweg Runkeeper op de telefoon aangezet om te zien hoeveel we precies gelopen hebben, hoogte meters er zelf bij gezet



de bovenste parkeerplaats is alles asfalt dus even 2 lager gereden en daar koffie gedronken en de meiden een verdiende kluif
haha camera op de picknick tafel en een foto van ons viertjes



en als avond eten een overheerlijk schitzel halen en opeten bij de camper, kijkend naar de Dobratsch en nagenieten!



dan na ons avondrondje nog even langs onze oude sleurhut, de caravan die we jaren gehad hebben
omdat we toch elk jaar hierheen gingen lieten we hem de laatste paar jaar staan, solo heen en weer rijden ging sneller
toen we in 2009 onze eerste camper kochten gaven we de caravan aan Jan-Willem en Louise
en leuk om te zien dat ons oudje nog leeft en nog dienst doet als keet voor het recreatie team



met Louise en Suzie avondrondje lopen, de speelfoto's zijn mislukt, geen camera mee en te donker voor de telefoon als we bewegen
dag Suzie morgen gaan we weer weg maar volgend jaar komen we weer met je spelen hoor!

donderdag 12-6



ook de terugweg uit Karinthië doen we weer via de Felbertauern en natuurlijk dan ook weer dezelfde omleiding



Peter rijd en nu zit het ingestorte deel aan mijn kant dus raam open en kan ik er een duidelijke foto van maken
onvoorstelbaar dat het volgend jaar zomer weer klaar moet zijn als je die ravage ziet!



als we de tunnel uit komen even stoppen om te drinken en dan staat er een rare meneer achter de camper
die doet zachtjes stomme geluidjes maken naar ons, nou dan vertel ik die engerd wel effe dat ie op mot zouten
 


het asfalt is veels te heet dus broodje eten doen we even in de schaduw bij de tunnel
op onze voetjes zijn ze zuinig, na elke bergwandeling werden onze zooltjes telkens nagekeken of ze door de scherpe berggrond nog heel waren
dus dan willen ze niet dat we ze nu effe verbranden, haha al zit er ondertussen wel aardig wat eelt op

ons album is weer af en we gaan nu op de terugweg naar Söll in Tirol en dan door naar de Eifel in Duitsland
ga je het laatste stukje van de reis weer met ons mee?