Af en toe in de spiegel kijken of Frans en Miranda ons nog volgen :-)

En Miranda maakt onderweg prachtige foto's van ons!

We wisten wel dat de naaldbomen in de Harz opgevreten waren door schorskevers
Maar het zo met eigen ogen zien en uit ervaring weten hoe mooi het hier was, dan springen de tranen in je ogen

De auto en camper hebben af en toe ook dorst
Wel weer even schrikken van de prijs die in Tsjechië en Polen een stuk goedkoper was....

Als hun voorop rijden maken we daar natuurlijk ook foto's van :-)

We gaan naar camping Eulenburg, hier hebben we in 2018 al eens gestaan
 

De plekken zijn hier wel aardig ruim en eigenlijk hoor je in de lengte op je plek te staan
Maar dit vonden we gezelliger

Onze eerst wandeling maken we naar de stuwdam

Een heel aparte zwam met druppels eraan, hij zat op een uiteinde van een stapel omgezaagde bomen

Als je boven de struiken uit wil komen ga je staan wiebelen op een boomstam
Toch lukte het om scherpe foto's te schieten

De Sösetalsperre werd gebouwd als de eerste dam van de Harzwasserwerke van 1928 tot 1931 op de Söse
En wordt gebruikt voor drinkwatervoorziening , bescherming tegen overstromingen, lage waterstand en energieopwekking.

Dan zeuren ze soms dat wij niet netjes poseren.....zo netjes staan ze er zelf ook niet bij hè

Op het oog ziet het er hier nog redelijk groen uit maar inzoomen naar de overkant...dan valt het tegen

Als we verder langs het stuwmeer lopen is het ook dichtbij zichtbaar

Gelukkig staan hier ook veel loofbomen en dat geeft mooie plaatjes

Ook hier op de camping is een klein restaurant
Na de wandeling heerlijk een warme wafel eten met kersen en slagroom
De slagroom in Duitsland is zonder suiker, haha dus redelijk gezond toch?

De volgende dag wandelen we naar het stadje Osterode

Een gezellig vakwerkstadje in het Harzgebergte.
Het ligt tussen de Sösetalsperre, het zuidelijke Karstgebergte van de Harz, het zonnige Lerbachtal en de ingang van de Harzer-Hexen-Stieg.
Tussen de oude stadsmuren komt de geschiedenis tot leven.
In de idyllische oude stad staan ​​oude vakwerkhuizen opgesteld.
De ruïnes van de oude Welfenburg rijzen boven de stad uit.

Osterode is voor het eerst in een oorkonde van keizer Lotharius III uit het jaar 1136 vermeld.
Tot de zeventiende eeuw vormden de mijnbouw en het gieten van metalen de belangrijkste inkomstenbronnen van de stad.

Als we het oude stadje inlopen rijd er een oude volkswagen kever
Die zet Frans dan natuurlijk ook even op de foto

St. Jacobi Schlosskirche
Al in de 12e eeuw was er een kapel in de buurt van de huidige kerk, in de buurt waar mogelijk de oudste markt van Osterode was.
Sinds 1233 was hier een klooster, dat leefde volgens de regels van de cisterciënzers.

In het midden van de 16e eeuw werd het klooster opgeheven en door hertog Ernst III omgebouwd tot kasteel Osterode.
Later woonden hier alleen de magistraat en een hogere rechtbank of districtsrechtbank, die vandaag de dag nog steeds de zuidvleugel van het kasteel gebruikt.

In de jaren 1751/1752 werd de kasteelkerk grondig herbouwd en kreeg het zijn huidige vorm.

Ritterhaus
Het zogenaamde ridderhuis, dat zijn naam dankt aan de houten figuur op de hoekstand in Rollberg/Untere Neustadt.
Het werd gebouwd tussen 1650 en 1660
Sinds 1936 is dit gebouw in gebruik als museum van Osterode am Harz

Het houten beeld waar de naam vandaan komt

Bürgerhaus
Dit vakwerkgebouw met dakrand en boog en hoge hal werd in de 16e eeuw gebruikt als boerenwoning.
Later woonden kooplieden en ambachtslieden in het huis.
Het heeft een rijk versierde voorkant met een gevlochten patroon, halfronde waaierrozetten, meerdere geprofileerde nokken en narrenkoppen

We zien op verschillende huizen aan de zijgevel dakpannen als bekleding
Deze zijn duidelijk al heel oud en zijn ingemetseld

In een etalage een hele oude foto van de stad
De tijd is hier echt stil blijven staan het ziet er nu nog hetzelfde uit!

Raatswaage
In dit huis, gebouwd in 1550, werden goederen gewogen en gemeten, zoals de oude weegschaal aan de gevel vandaag nog aangeeft.
Het doet nu nog dienst als trouwhuis en postkantoor.

St. Aegidien Marktkirche
Deze middeleeuwse stadskerk werd herbouwd na de grote stadsbrand van 1545.
De torenwachter woonde tot 1936 in de kerktoren aan de westzijde en was verantwoordelijk voor het luiden van alarm bij brand.

Op de hoek de warme bakker waar we heerlijke broodjes voor de lunch hebben gekocht

Ezeldrijver
Dit opmerkelijke monument staat voor het "oude stadhuis" als een getuigenis van de geschiedenis van de ezeldrijvers.
In die tijd waren er in het Harzgebergte slechts een paar wegen die zelden en slechts ruw geasfalteerd waren.
Veel plaatsen waren alleen te bereiken via veld- en bospaden.
Daarom werd een soort gilde van ezeldrijvers gevormd, die het transport van voedsel van het Harzkornmagazin naar de Boven-Harz overnam.
De zogenaamde ezeldrijvers, in die tijd zeer gerespecteerde kooplieden, reisden meestal met karavanen tot twintig ezels naar de Boven-Harz.
Deze dieren droegen de zware zakken veilig over de toen slechte, smalle paden.
De kleding van de ezeldrijvers bestond uit een blauwe linnen kiel (genaamd Kruiperkittel), Manchesterbroek en bruine beenkappen.
 

Rathaus (Het oude stadhuis)
In dit gebouw kwam de raad bijeen, die (voordat er een scheiding der machten heerste) het bestuur deed, verordeningen uitvaardigde en recht sprak.
De begane grond deed dienst als warenhuis en markthal.
Er was een bar in de wijnkelder van de gemeente, de Ratskeller.
De grote stadsbrand in 1545 verwoestte het stadhuis, dat waarschijnlijk in de 14e eeuw is gebouwd.
Het huidige gebouw werd in 1552 gebouwd, waarschijnlijk met behulp van de oude funderingsmuren.
Onder de erker is aan kettingen een walvisrib bevestigd, die als een soort talisman de stad moet beschermen tegen overstromingen door de Söse.
Tegenwoordig zijn hier het stadsarchief, de trouwzaal en het restaurant "Ratskeller" gevestigd
 

Das Komandantenhaus
Het huis van de commandant, gebouwd rond 1600, huisvestte van 1619 tot 1690 een Latijnse school.
Later deed het dienst als residentie van de stadscommandant, die in de 17e en 18e eeuw het bevel voerde over de compagnieën die hier gelegerd waren

Beschildering in een klein tunneltje

En dan is het tijd om onze heerlijke broodjes op te eten

Geeft niet dat je een stukkie laat vallen hoor, dat ruim ik met liefde even voor je op

Natuurlijk hebben wij ook stukjes gekregen

Tja staan ze naar binnen te gluren naar een kever met de motorkap open
Trekken helpt niet dus dat gaat wel effe duren........

Rinnesches haus
Prof. Cludius, die rechten doceerde aan de Universiteit van Helmstedt, liet dit huis rond 1610 bouwen.
Na de verloren rechtszaak over de erfenis van de Grubenhagensche
moest het vorstendom Grubenhagen in 1617 worden overgedragen aan het Welvenhuis van Celle.
Later werd het huis als herberg gerund, waar Heinrich Heine in 1824 verbleef op zijn reis door het Harzgebergte

Goedzo als jullie de informatie opslaan dan scheelt dat ons vrouwtje zoekwerk op internet :-)

Het oudste vakwerkhuis in de stad
Dit vakwerkhuis is gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw.
Het is het enige herenhuis uit de tijd voor de grote stadsbrand van 1545 dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.
De gevel werd in de 19e eeuw horizontaal betimmerd

Achter het beeld is te zien dat de etalages hier al helemaal in de kerstsfeer zijn

De tekst op de voet van het beeld

Stadsmuren waren middeleeuwse vestingwerken die in die tijd rond elke grote nederzetting in Europa gebruikelijk waren.
Niet alleen steden, maar ook marktsteden en grotere dorpen probeerden zich op deze manier te beschermen tegen ongenode bezoekers.
Het massieve bolwerk rond Osterode werd voor het eerst genoemd in 1233, meer dan een halve eeuw voordat de stad zelfs stadsrechten kreeg.
De muur rond de historische binnenstad van Osterode werd rond 1330 voltooid. Het bolwerk was toen ongeveer 1700 meter lang.

St. Marien Kirche
De kerk is oorspronkelijk gelegen buiten de stadsmuur en werd voor het eerst genoemd in 1258.
Het is de kleinste kerk van Osterode.
In de kerk is er een gebeeldhouwd altaar gemaakt door Barthold Kastrop in 1517.

De zonnetoren en de kleine kruittoren maken deel uit van de stadsmuur.
De stadsmuur had vier poorten: de Neustädter Tor, de Jacobitor, de Johannistor en de Marientor, die allemaal in de 19e eeuw werden afgebroken.
Straatnamen herinneren nog steeds aan deze poorten

Langs de stadsmuur wandelen we de stad weer uit

Het huidige industriële monument Eulenburg was oorspronkelijk een belangrijke textielfabriek.
De eerste steen werd in 1832 gelegd door Ludewig Greve en Eduard Uhl (Oudduits: uil, de oorsprong van het Eulenburger monument).
De wollen goederenfabriek Greve &Uhl werd wereldwijd bekend met een eigen handelsmerk als moederbedrijf van kamelenhaardekens.
Vanuit het oogpunt van monumentenzorg vormt het gehele complex een belangrijke (architectuur)historische getuigenis van de textielindustrie.

Het staat vlak naast onze camping

Op onze laatste avond heerlijk weer gezellig samen uit eten op de camping

Als afsluiting nog een spelletje met heerlijke glühwein die Miranda gemaakt heeft

Dan is het de volgende ochtend echt tijd om afscheid te nemen en willen we nog even uitgebreid met Miranda knuffelen
We gaan je wel missen hoor het was supergezellig!!!

Frans en Miranda vertrekken ook vandaag maar dan wat later dan ons
Wij knopen om 8 uur huisje Weltevree achter de auto

Dag lieve Frans en Miranda we hebben genoten van het samen kamperen!
We hebben 6 uur rijden voor de boeg, terug naar Nederland maar nog niet naar huis
Als afsluiting van onze reis gaan we nog even naar het mooie Groesbeek