zaterdag 30-3-2019

Het is vandaag prachtig weer dus pakken baas en vrouwtje vanmorgen de rugtassen in en gaan we naar het bos voor een mooie wandeling
We wandelen heel veel hoor maar meestal vergeet het vrouwtje er een verslag van te maken op onze site, dus we vonden dat het weer eens hoogtijd was!
Ons wandelboekje mee van Rob Wolfs en Ad Snelderwaard, het boekje, Wandelen over de Utrechtse Heuvelrug, daar hebben we al meerdere wandelingen uit gelopen en allemaal zijn ze even mooi en afwisselend en vandaag lopen we wandeling 4 Den Dolder een uurtje rijden van huis voor ons
We hebben enorm genoten van onze wandeling, ga je met ons mee?
 

 

 

 




We parkeren de auto vlakbij het station in Den Dolder, daar start de wandeling en we volgen eerst een stukje het fietspad
Wat eigenlijk gelijk al mooi lopen is
 



Dan steken we via een fietsbrug de spoorbaan over
of we hier even willen poseren, nou laat me zus maar het braafste meisje uit de klas zijn ikke heb er toevallig geen zin in, doeiiii
 



Dan gaan we het bos gelijk in, hier mogen hondjes niet los, onze vaste bezoekers weten al lang dat wij dat niet erg vinden
baas moeten we het rechter of linkerpad in, goed in je boekje lezen hè
 



Als we bij De Lange Duinen aankomen is het koffietijd
naar deze duinen gaan we in de winter vaak toe om lekker in die grote zandbak rond te crossen
nu lopen we er straks aan de buitenkant langs, haha dat staat in de routebeschrijving maar daar mogen we wel lekker los
 



Er lopen nog meer honden dus ik ga even bij ze snuffelen :-)
 



Op de route langs de kant mooi uitzicht over de vlakte
 



Er omheen lopen is ook wel eens leuk dat hebben we nooit eerder gedaan en met 18 gr. is het op het zand al best warm
hier hebben we veel schaduw en als je in het voorjaar de warmte nog niet echt gewent ben is dat best fijn
 



Gezellig samen scharrelen
 



Er is helemaal geen paard te zien dus dan vind die het vast ook niet erg dat we even zijn water drinken
 



De route loopt over camping Het Bossch bij Soest, hier zijn ze prachtige houten vakantiehuizen aan het bouwen
 



En nou héél goed de routebeschrijving lezen asjeblieft!!
ik kan me vorig jaar in Tsjechië nog herinneren op een wandeling waar we ook vakantienieuwbouw tegen kwamen.....
toen waren jullie de route effe kwijt en hebben we 10 km. meer gelopen dan het plan was,....daar zit ik nou egnie op te wachten!!
 



Dan komen na een mooi stuk bos de Korte Duinen in zicht
 



Lekker hè dat je die camera weer mee hebt, stop weg dat ding het is bammetjes tijd!!
 



Na te eten gaat onze route langs de kant van de Korte Duinen en helemaal van begin tot einde dus een aardig stukje stiefelen in rul zand
hier mogen honden niet in de duinen komen en dat is te merken het is hier heerlijk stil en daar genieten wij van
 



Netjes aan de lijn langs de rand dat mag wel zegt baasje en dat vinden we ook leuk
 



De rust is hier heerlijk we horen alleen vogeltjes!
 



Het heet niet voor niets Utrechtse heuvelrug, we klimmen en dalen aardig wat keren en laten we dat nou net graag doen :-)
 



Als we weer los mogen ben ik heel slim ik ren soms een stuk vooruit en ga dan op de rest liggen wachten
hihi kan ik ondertussen even stiekem uitrusten en dat merkt niemand :-)
 



Als het hier in de zomer helemaal groen is dan is het vast een heel leuk smal donker paadje
 



We lopen ook een heel stuk boven over een stuwwal op een smal slingerpad wat verrassend mooi wandelen is
 



De stuwwal is best hoog, jammer dat het op de foto weer niet echt goed tot zijn recht komt
 



Het laatste stukje van de route loopt over het terrein van de Willem Arntszhoeve dat was de voormalige psychiatrische inrichting
Tegenwoordig wonen en werken hier veel kunstenaars




Nou lekker saai, gaan ze allerlei bordjes staan lezen, eindigt onze wandeling in een soort van museum stukje
 





Het ketelhuis
 



Vrouwtje loopt zoveel foto's te maken dat ze even geen tijd heeft voor mij dus sleep ik me eigen lijn maar mee
 



Het beddenhuis
 




Voor ons vrouwtje voelt hier lopen heel beladen, ze is hier nog nooit eerder geweest maar in 1965 is haar mama hier verpleegd
toen haar broertje geboren was ging het met haar mama niet zo goed, nu heet dat een postnatale depressie maar vroeger
toen noemden ze dat de kraamvrouwenkolder en als je die had sloten ze je een poos op in een inrichting........
ons vrouwtje was toen 7 jaar oud en wist natuurlijk niet waarom haar mama weg was, die was ziek en ze mocht haar niet zien
ze woonde toen maanden bij haar oom en tante. dat ze haar mama toen heel lang niet gezien heeft weet ze nog hoor.
gelukkig zijn de tijden veranderd en gaat dat tegenwoordig niet meer zo en met haar mama kwam alles toen wel weer goed
 




En dan het laatste stukje terug naar de auto
 



We hebben met ons viertjes weer genoten van een prachtige wandeling